‘O viento ca me scioscia ‘a
reto
arreto nun me fa certo turnà,
ma si ‘un esco '’e casa
e sto cuieto p’’e fatte mie
dicenno ‘e cose ‘e Dio
saie che guaragno?!
Me trovo nu spargano dint’’a
sacca
ca po’ nun saccio che ce pozzo
fà.
Nun è tiempo ‘e gelate o franfellicche.
‘A feste vene quase ‘a
primmavera
e po’ a maggio
cu ‘e bancarelle attuorno pe nu
sfizio.
‘E feste so comme a na sterlizzia
ca fà arrecrià rignenno ‘o core
e l’uocchie ‘’e cose doce.
Si nun ce fosse ammore,
l’avessemo crià.
Se spaparanza ‘o core
parlanno ‘e cose belle.
Me sento cchiù liggiero
comme tenesse ‘e scelle.
Turnà arreto ormaie nun è cchiù
cosa.
Avesseme parlà ‘e tanta cose
c’ormaie songo passate.
Songo ricordo ca ‘un m’arricorde
cchiù !
E tu….che t’arricuorde tu….?
Gioacchino Ruocco
11.12.016 Ostia Lido
Nessun commento:
Posta un commento