Translate

sabato 21 giugno 2014

Quanno fernesce ‘o suonno...

                                                     
                                                      Quanno fernesce ‘o suonno
‘e vencere na guerra
ce sta chi sotto terra
corre a  ‘nnasconnerse.

Invece io che songo
sempe na capa allerta
e nun tengo maie paura
manco d’’a morta

me piglio ‘a sporta e vaco
a vennere 'e taralle
e qualche vvota abballo
pe richiamà ‘a ggente.

Se more tutt’’e juorne.
ma sempe nun po’ esse
pure si uno è fesso
e nun ce vo’ penzà.

‘A ggente tene famme
cu tutt’’o bailamme
c’’a guerra c’è purtato.
Accattateve ‘e taralle.

’O spugnate dint’a ll’acqua
ca po’ quanno ‘a panza stracqua
cu na pacca ‘e pummarola
‘o ssapite è n’arrecrie.

Quanno ‘o suonno nun riesce,
ma che te rencrisce a ffà ?
Rigne ‘a panza e po’ secuta
si ancora vuò campà.

Io vulevo bbene a una,
ma scigliette a n’atu mpiso.
Me levaie na cammisa
e me ne mettette n’ata.

Quanno ‘a veco cagno via.
Qualche vvota me succede
‘e prià, Maronna mia,
ma po allucco:- ‘E taralle.

Tiro ‘e rredene e ‘o cavallo
se ne va pe n’ata strada
addo vengo cchiù taralle
e ‘o tarlo se sta zitto

fino a ca nun torno a casa.
E me metto ncopp’o lietto
e m’addormo stango muorto,
ma suldato sempe allerto

pecche ‘o core dint’’o suonno
sta penzanno a n’ata guerra.
Ma che vo’ ‘a me stu nfame
si nun tengo nu riamo ?


Gioacchino Ruocco

Ostia lido             21/06/2014
Inserita nella raccolta "Nu juorno comme a n'ato"

Nessun commento:

Posta un commento