Comme a nu passatiempo.
Chelle ca passa ‘o miedeco 
so’ sule medicine
chelli ca passe ‘o tiempo
songo sule fatte,
fatte ca so’ passate ‘e tiempo
senz’esserme distratto
pecche nu tratto ‘e via
l’aggio fatto
cu nu cuntratto a tiempo
senza nu sfratto ma 
cu na scadenza fissa
consensuale
ca ‘e carnale
nun c’è stato ‘o tiempo
c’’o tiempo ca tenevo
era poco
justo p’appiccià ‘o fuoco
pe ce mangià qualcosa
‘a scungelà.
Ammore ca tiempo nun ne trova,
ca va sempe fuienno
o tu l’appienne 
o isso appenne a te
c’’u ll’aria ‘e tramuntana 
ca sta fora
c’’o cielo scuro 
ca fa a chesti  pparte.
Si ‘a mia nun è arte
ancora ‘e vulè bbene
‘a toia nun me cunviene
quanno te giro ‘e spalle
e me faie capì
ca tu ormaie t’è rotta
e ‘un te ne fotte ‘e me.
Dimane dint’a neglia
chi sa si trovo ‘a casa,
qualcosa ‘e cucinato,
nu carizzo, nu penziero
mise dint’a nu bicchiere
come a nu sciore.
Dimane ch’è
nun ancora aiere
chi sa chi si
pe me ca furastiere
ancorareso a penza ‘o sole
o na jurnata ‘e mare
ca pure ccà
quanno aiesce ‘o sole
nun è malamente.
Chello ca me turmenta
è che ce faccio ccà
si nun me siente,
nun me capisce.
si io nun songo niente,
ma sulo nu mumento
comme a nu passatiempo.
Ostia Lido        06,09/06.15
Gioacchino Ruocco
Nessun commento:
Posta un commento