Translate

domenica 9 febbraio 2014

E’ primavera…




‘O friddo ‘e sti juorne
m’è miso ‘ncuollo na malinconia
ca nun me vo lassà.
M’astregno a te
ma nun se scarfa st’anema
ca chiù nun trova
nu penziere doce.
Comme aggio fa
si me sento ‘ncroce
e ‘a voce toia
è nu pensiero
ca nun me fa murì ?

Me giro dint’’o lietto
e nun te trovo,
te chiammo
ma tu nun staie a me sentì.
‘O saccio songo ‘e nove
e già te si sesuta
ca tiene tante ‘a fà.
Comm’è stu fatto,
sta freve a do è venuta  ?
Che brutto tìempo!
Me pare ca mò more
eppure ‘o core sbatte,
sta mpazzenno.
‘O ssento
ca nun sto murenno.

Ma nun se po’ suffrì
‘e sta manera
aspettanno ca na sera
tutto po’ cagnà.
Tu si ‘a felicità
ca m’è rimasta,
ma io che so’ pe te si nun t’avasto ?
Mo nun è tiempo
ch’’è fronne hanno cadè
‘E primmavera
e io me fido ‘e te.


Ostia Lido  2 maggio 2009 – ore 8.00


La poesia è inserita nella raccolta ‘E primma matina
Pubblicta inserita in quella più ampia
dal titolo “Turnanno arreto “,
edita a Roma nel 2010 
presso il Gruppo editoriale L'Espresso



Nessun commento:

Posta un commento